Eiyuden Chronicle: Hundred Heroes'un sabırsızlıkla beklediğim birkaç oyunu var. Bana göre Suikoden II şimdiye kadar yapılmış en iyi oyun ve serinin deneyimli geliştirici ekibinin manevi bir devam oyunu yapacağı duyurulduğunda içim ısındı. Noel gibi, özellikle de Konami serinin varlığını tamamen unutmuş gibi göründüğü için.
Hiç şüphe yok ki, yolculuğun tadını çıkarmak için ilk oturduğumda ilham buradan geldi. Yolculuk biraz yavaş başladı, bu da oyunun kalitesinden çok kişisel olarak benimle alakalı. Yavaş yavaş başlıyor ve ilginç bir şey olmadan önce yaklaşık sekiz saat sürüyor. Bu noktada, çoğunlukla Suikoden II ile karşılaştırdığım için hoşuma gitmeyen küçük şeyler bulmaya başladım. Bu fikirden vazgeçip oyunu kendi başına düşündüğümde çok daha keyifli hale geldi.
İşte bir reklam:
Küçük bir köyden bir çocuk olan Noah (başka ne olabilir ki?), milis benzeri küçük bir grup olan The Watch'a katılır. Kısa süre sonra dünyayı Japon RPG tarzında kurtarma girişiminin ana figürü haline gelir. Karakterlerin de yer aldığı Eiyuden Chronicle: Rising yan oyununu oynadıysanız, One Hundred Heroes'daki çatışmanın temeli tamamen yabancı olmayacaktır. Rün mercekleriyle ilgili, insanlara büyülü özellikler veren şeylerle ilgili. İyi uluslardan oluşan bir topluluk olan Milletler Cemiyeti, Primal Lens adı verilen çok güçlü bir runeyle karşılaştığında, İmparatorluk (tüm kötü adamlara bu ad verilir) onu çalmak için bir fırsat görür. Her ne kadar iki taraf yakın zamanda bir barış anlaşmasında el sıkışsa da bu elbette savaşa yol açacaktır. Savaş, oyunun düşmanı Dux Aldric, Suikoton II'den Luca Blight'ın bir klonu olan Dux Aldric ile biraz faullü bir oyunla başlıyor. Ne yazık ki, Eiyuden Chronicle: Hundred Heroes'da yaşadığım birkaç sorundan biri, Aldric'in geliştiricilerin amaçladığı kadar baş belası olmamasıydı. Luca Blight şehri yakıp yıktığında, sakinlerine domuzların hayatını benimsettiğinde ve sonra onları katlettiğinde, Aldric tüm korkunç şeyleri ekran dışında yaptı. Gerçekten çok kötü şeyler yapıyor ama biz onları hiç görmüyoruz ve sanki büyük, güçlü, tehlikeli bir deli olması gerekiyormuş gibi geliyor.
Savaş kızışıyor ve Noah bir şekilde üssü terk edilmiş bir kale olan tüm ittifakın lideri haline geldi. Bunu, madencilerden aşçılara ve silah satıcılarına kadar insanları işe alarak kendinizi geliştirdiğiniz Suikoden II ile karşılaştırın. Bu oyunun başlığı Yüz Kahramanların insanlara tavsiye etmesidir. Bu, her biri farklı bir kişiliğe ve kaydedilmiş diyaloglara sahip çılgın bir karakter kadrosudur; bazıları işe alınıp savaşta kullanılabilir, diğerleri ise şehrin gelişimini açıklamak için işe alınır. İyi yazılmış hikayenin yanı sıra dünyadaki tüm farklı karakterleri keşfetmek neredeyse bağımlılık yapıyor. Referans olarak kullandığım oyunların aksine, farklı karakterlerin karşılaşabileceği zaman baskısı yok. Bazıları daha sonra ortaya çıkacak, ancak toplanıp kaleye gitmeden önce siz yapmak istediklerini bitirene kadar orada kalacaklar. Onlara belirli eşyaları getirmek, onları savaşta yenmek veya takımınızda belirli bir karaktere sahip olmak gibi herhangi bir şey olabilir. Bazıları bulmakta zorlandım ve bazılarıyla bugün hala mücadele ediyorum.
İşte bir reklam:
En sevdiğiniz karakterlerden altısını ve size çeşitli bonuslar veren bir desteği seçtikten sonra klasik bir rol yapma savaşına gireceksiniz. Elbette olağan saldırılar ve savunmalar var ama aynı zamanda iki farklı büyü türü de var. Bunlardan biri, doğuştan gelen veya silahlarına veya aksesuarlarına çarpan yukarıda bahsedilen rünlerdir. Bunlar, farklı miktarlarda SP'ye mal olan sihirli saldırılardır ve eğer karakter bu özel saldırı türünü kullanmıyorsa sayaç beşinci adıma kadar dolar ve daha iyi saldırılar kullanmanıza olanak tanır. Ayrıca normal büyü kullanan karakterler de var, yani MP. Var ve bu saldırıların bir bedeli var.
Sıradan sıra tabanlı oyunlardan farkı, tam bir eylem turuna başlamadan önce tüm eylemlerinizi aynı anda seçmeniz gerekmesidir. Bu, daha taktiksel olmanız gerektiği anlamına gelir. Dönüş sırası ekranın üst kısmında gösterilir; bu nedenle, bir sonraki düşman saldırısından önce sağlığınızı iyileştirmeniz gerekiyorsa, ya bir büyü yapmalısınız ya da düşmandan önce iyileşmelisiniz. Benzer şekilde, herkesin hayatta kalacağından eminseniz, doğrudan saldırabilir ve bir düşman saldırısından sonra herkesin daha iyi hissetmesini sağlamak için yavaş bir şifacı kullanabilirsiniz. Oyunun normal zorlukta zor olduğunu söyleyemem, en azından oyunu ekranda görmedim, ancak bir veya daha fazla karakterim daha önce birçok kez savaşta öldü, çoğunlukla da düzenli olarak birden fazla vuruş olamayacakları için bir kerede.
Eiyuden Chronicle: One Hundred Heroes'u oynarken beni en çok etkileyen şey oyuna gösterilen sevgi ve materyal geliştiricisiydi. Her şey, tüm hedefleri yerle bir eden bir Kickstarter kampanyasıyla başladı. Çeşitli sahnelerdeki tüm acemiler ve oynanamayan karakterler de dahil olmak üzere 60.000 satırlık diyalog kaydetmeyi seçtiler. Çok güçlü bir film müziği ve bu tür bir oyun için iyi bir görünüme sahip olan balık tutma, kart oyunu, Beyblade (başka bir isimle) ve Chef's Duel (kişisel favori) gibi bazı mini oyunlar da vardır. Ek olarak, birimlerin savaş alanında bir ızgara düzeninde hareket ettirildiği büyük ölçekli savaşlar veya iki seçeneğin saldırı veya karşı saldırı olduğu savaşlar gibi farklı savaş türleri de vardır. Düellolar için “Şimdi öleceksin!” Rakibinizin söylediği gibi diyaloglara dikkat etmeniz gerekiyor yoksa sağlığınız oyunun adından daha hızlı tükenir.
Bu kesinlikle çekirdek oyunculara yönelik bir oyun, ancak Game Pass'iniz varsa ona bir şans verin çünkü kelimenin tam anlamıyla ilk günden beri dahil edilmiştir. 90'ların ortalarından Suikoden, Breath of Fire, Chrono Trigger ve diğer benzer oyunları seven hepimiz için, rol yapma tarihinde geçmiş bir dönemi hatırlatan bu oyundan keyif alacağınızı düşünüyorum. Benim için herhangi bir oyunun Suikoden II'ye rakip olabileceğinden şüpheliyim ama Eiyuden Chronicle: One Hundred Heroes ile Rabbit & Bear Studios, özellikle stüdyonun ilk oyunu için iyi bir çaba gösterdi. Ne yazık ki bu kuruculardan biri olan Yoshitaka Murayama, oyunu yayınlama hayalini gerçekleştiremeden iki ay önce vefat etti. Kendisi bu sporla gurur duyuyor ve buna her türlü hakkı olduğuna inanıyorum. Harika bir başlığın yazılmasına ve üretilmesine yardımcı oldu.
